sabah alarmı iki kez erteledim. aceleyle giyinip dışarı fırladım. durağa vardığımda otobüs hareket etmişti. tam 3 saniye gecikmiştim.

koştum, camına vurdum. şoför göz göze geldi ama durmadı.

böyle şeyler türkiye’de olmazdı. o şoför “hadi koş gel” derdi. burada prosedür var, duygu yok.

işe geç kaldım. yöneticim surat astı. ama esas ağır gelen şey, “sen burada misafirsin” hissiyle güne başlamak oldu.

2025-05-13 19:03